Słownik Archeologii Wysp Brytyjskich: Miejsce otoczone konstrukcją (ang. enclosure)

Ilustr. Wzgórze Tara, Irlandia. Zdjęcie lotnicze wierzchołka wzgórza, widok od strony północnej. Widać Ráith na Rí czyli tzw. „Gród Królewski” - wielkie, przypuszczalnie późnoprehistoryczne, miejsce na wierzchołku wzgórza otoczone owalnym wałem i rowem wewnętrznym, o pow. ok. 7 ha, służące prawdopodobnie celom religijnym. Wewnątrz „Grodu Królewskiego” widać tzw. „Kurhan Zakładników”, neolityczny megalityczny grób kurhanowy, datowany na ok. 3000 p.n.e., z licznymi pochówkami z nadbudowanego ziemnego płaszcza kurhanu z epoki brązu, z przełomu 3 i 2 tysiąclecia p.n.e. (u dołu ilustracji) oraz dwie połączone ze sobą konstrukcje - tzw. „Siedzibę Królewską” (prawdopodobnie prehistoryczny pierścieniowy kurhan grobowy, po prawej) i tzw. „Dom Cormaca” (prawdopodobnie grodzisko pierścieniowe z 1 tys. n.e., po lewej).

Miejsce otoczone konstrukcją

(ang. enclosure)

w skrócie: miejsce otoczone – uniwersalna nazwa określająca wszystkie stanowiska czy obiekty archeologiczne znajdujące się w Irlandii i Wielkiej Brytanii, które są miejscami otoczonymi przez specjalnie wykonane w tym celu konstrukcje, takie jak rowy, wały, kręgi kamienne czy drewniane, płoty, palisady lub mury. Nazwa „enclosure” w j. angielskim odnosi się zarówno do miejsca otoczonego konstrukcją zbudowaną przez ludzi, jak i do samej konstrukcji otaczającej takie miejsce.

Terminu tego używa się najczęściej jako określenia ogólnego w przypadku, kiedy brakuje źródeł archeologicznych umożliwiających identyfikację funkcji danego stanowiska czy obiektu archeologicznego otoczonego konstrukcją, lub też istnieją wśród archeologów kontrowersje, co do jego identyfikacji i interpretacji. Często są to miejsca łączone z prehistorycznymi rytuałami religijnymi, ale wiele z nich to także konstrukcje związane z osadami.

Najbardziej znanym miejscem otoczonym w Irlandii jest Ráith na Rí (co oznacza w irlandzkim języku celtyckim „Gród Królewski”) na Wzgórzu Tara w hrabstwie Meath. Jest to w wielka, w przybliżeniu owalna, konstrukcja ziemna zbudowana na wierzchołku Wzgórza Tara, mierząca ok. 310 m na osi północ – południe i ok. 210 m na osi wschód – zachód, składająca się z wału i wewnętrznego rowu o głębokości do 3 m oraz najwyższej części wierzchołka wzgórza o powierzchni ok. 7 ha, otoczonej przez ten rów i wał. Włączenie do tej budowli wcześniej zbudowanych kurhanów grobowych, wykopanie rowu od strony wewnętrznej, usytuowanie wejścia od strony wschodniej oraz podobieństwo do późnoprehistorycznych obiektów archeologicznych znanych z Irlandii i prehistorycznych kręgów (ang. henges) z Wielkiej Brytanii przemawia za identyfikacją „Grodu Królewskiego” jako prehistorycznego miejsca służącego celom religijnym.

Copyright by toderen, 2009

Explore posts in the same categories: Słownik Archeologii Wysp Brytyjskich

Tagi: "Dom Cormaca", "Gród Królewski", "Kurhan Zakładników", "Siedziba Królewska", archeologia, ceremonia, enclosure, epoka brązu, epoka żelaza, grodzisko pierścieniowe, henge, Hill of Tara, Irlandia, irlandzki, konstrukcje ziemne, kręgi drewniane, kręgi kamienne, kult, kurhany grobowe, miejsca prehistorycznych rytuałów religijnych, miejsce otoczone konstrukcją, mury, neolit, neolityczny megalityczny grobowiec kurhanowy, obiekt archeologiczny, palisady, prehistoria, płoty, rów wewnętrzny, religia, rytuał, stanowisko archeologiczne, słownik archeologiczny, wały, wczesne średniowiecze, Wzgórze Tara

You can comment below, or link to this permanent URL from your own site.